27 Nisan 2013 Cumartesi

Kavgam

Mutlu değil,yalnız ve tedirgindir.Kafasını meşgul eden bir şeyler vardır daima.Her zaman eşikte yani ne bu tarafta ne öbür tarafta olduğu için katmerlenir ızdırabı.Uzun uzun konuşmalar hoşuna gitmez.Zira her insan onu anlamayacaktır.Kendisiyle kavga ederek,kendisini caddelere,bulvarlara,pasajlara atar.Telaş içinde koşuşturan insanları,onların zamanın peşinden koşuşlarını alaycı bir bakışla seyreder.Seyretmek onun için dünyadaki en güzel iştir.

İnsanın en büyük kavgası, kendisiyle yaptığıymış.
Kendime yenildiğimde anladım...
Gönderen zaman: Hiç yorum yok:
Etiketler: ,
Kaydol: Kayıtlar (Atom)