Bakışlar içinden geçer gider...
Geçip gider de farkına bile varmazsın.
Oysa o hep farkındadır, biriktirir bakışları.
Ardıdır seni ilgilendiren,
sen fark etmezken o alır ötedekini sana getirir.
Ötedekinin de hikayesini toplar aslında.
Kalın bir roman gibidir de okutmaya yoktur gücü kendini.
Yağmurlu günlerde hüznünü biriktirir göğün camlar,
tıpkı dışarıyla içerinin hikayelerini biriktirip, bir ömür boyunca sırcasına sakladığı gibi...
Çok şeye tanıktır, konuşsa çatı yıkılır.
Bazen bir yolculukta akan ağaçları, bazen kayan bir yıldızın izini taşır yorgun bedeninde.
Hep suskun ve hep yorgundur camlar.
En iyi dostu gün ışığıdır, onu da üzerindeki yolculuğu kadar tanır.
Senin hikayeni toplar camlar,
Kim bilir belki günün birinde benim hikayemi de seninkinin yanına koyar...
Geçip gider de farkına bile varmazsın.
Oysa o hep farkındadır, biriktirir bakışları.
Ardıdır seni ilgilendiren,
sen fark etmezken o alır ötedekini sana getirir.
Ötedekinin de hikayesini toplar aslında.
Kalın bir roman gibidir de okutmaya yoktur gücü kendini.
Yağmurlu günlerde hüznünü biriktirir göğün camlar,
tıpkı dışarıyla içerinin hikayelerini biriktirip, bir ömür boyunca sırcasına sakladığı gibi...
Çok şeye tanıktır, konuşsa çatı yıkılır.
Bazen bir yolculukta akan ağaçları, bazen kayan bir yıldızın izini taşır yorgun bedeninde.
Hep suskun ve hep yorgundur camlar.
En iyi dostu gün ışığıdır, onu da üzerindeki yolculuğu kadar tanır.
Senin hikayeni toplar camlar,
Kim bilir belki günün birinde benim hikayemi de seninkinin yanına koyar...
