Yine Aştı Çayın Suyu Boyumuzu

Güneye giderken, güneşin solda yükseldiği yıllardı...

Sözlerimizi geri alamadığımız,
çaldığımızı baştan çalamadığımız yıllar...
Rüzgara kapılıp gidebildiğimiz,
kendimizi erik bahçelerinde kaybettiğimiz,
Gökten yıldız beğendiğimiz,
her eğlencenin doyumsuz olduğu yıllar...

Hani koşardık ya büyük bir sevdayla bir topun peşinde,
pupa yelken giden bir gemi gibi...
Hani sekerdik yere çizdiğimiz karelerin üstünde,
atlardık iplerden,
koşardık elimizde kağıttan bir uçurtmanın ipiyle,
olmayacak düşlerin peşinde koştuğumuz gibi...
Hani kaçardık adı "yakan" olan bir toptan,
hayatın en önemli işini yapar edasıyla...
işte o yıllar...

Uçsuz bucaksız çayırlar kadar,
ya da tepedeki çimenliğe uzanıp baktığımız masmavi gökyüzü kadar
geleceğimizin büyük ve sonsuz olduğu yıllar...

Şimdi büyüdük de "BABA" mı olduk dostum?
Annemizin kınalı kuzusuyken,
akıp giden Dizeler gibi hızlı mı geçti zaman?

Hoş gelmiş Dize bebek,
Kardeşim Çağlar ve değerli eşi Ebru mutluluğunuz daim olsun,
Dize bebek, gülücüklerle dolu bir hayat senin olsun...
Bu şarkı hepimizin çocukluğuna armağan olsun...


Hiçbir kere hayat bayram olmadı ya da her nefes alışımız bayramdı;
https://www.youtube.com/watch?v=RTdZkTbaOS8