Bir Bakmışım...

İşte geldi yine sonbahar.
Bulutlarıyla ve yağmurlarıyla merhaba dedi Eylül, renkleri çaldı, bıraktı yine grileri,kahveleri...

Güzel coşkulu bir yazdı oysa. Assos'u, Ayvalığı, Cundası... Yeşili, mavisi... Ne çabuk da bitti.
Bir Bakmışım gelivermiş sonbahar.

Şikayetçi değilim ama...
Şikayetçi değilim Eylülden ve renklerinden.
Şikayetçi değilim bir anda içimi kaplayan bu huzurlu sakinlikten.
Sorgulamıyorum bu sebepten Eylülü.
Belli ki o da beni...
Sormasın zaten kim olduğumu...
Nereden geldiğimi...
Gözlerimdeki bu kırmızı bulutların sebebini...
Ve kulağımdaki ezginin telini...
İşte yine o büyük beyaz bulutlar...
Sevdalı olmalılar, böylesine sarmaş dolaş olduklarına bakılırsa...
Geldi Eylül sakladı güneşi beyazların arkasına.
Biliyoruz ordadır yine ama...
Ara sıra dil çıkartsa da güneş, Eylül varken hükmü yoktur onun.

Sonbaharı sevmek güzeldir kanımca.
Sevdikçe daha güzel olduğunu bilerek...