Eylül çağırıyor bizi.
Tek renk yaz biterken, kızılların dansı şekillendiriyor sabahları.
Bulutlar kendini göstermeye başladı gök denen sonsuzlukta.
İşte geldi sonbahar. Çaldı kapımı. Açtım girsin içeri.
Süzüldü yavaşça aralıktan, dolaştı odamı.
İnsana dair bir şey bu. Duygularını şekillendiriyor insanın, düşüncelerini...Ayrı bir mavilik katıyor size.
Başınızı döndürüyor.
Farkında bile değilken siz, alıp düşüncelerinizi başka diyarlara götürüyor.
Kendi değişirken, sizi de değiştiriyor...
Elmayı ısırdığımda damağımda bıraktığı tadı,
uyku dolu gözlerimi açarken yüzüme çarpan rüzgarın serinliğini değiştiriyor.
Kulağıma çalınan martının sesini,
ciğerlerime dolan havanın kokusunu değiştiriyor.
Gizemli bir değişim bu.
Dilimin altında yuvarladığım şarabın tadını değiştiriyor.
Doğanın büyüsü bu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder