Askerden geldiğimde...
Hani aklımın bir köşesinde hep vardı, anıları yazmak.
Yazarken tekrardan anımsamak...
Ne oldu üstadım bize?
Bu ne koşuşturmacaymış böyle...
İş kaçmış ruhumuza iyi mi?
Çalış çalış bitmiyor, her gün bir yenisi geliyor.
Hani başlarda biraz dinleneyim tembelliği ile yazmasam da,
şimdilerde koşuşturmacadan yazamıyorum.
Ama yazmayınca ben 'BEN' olamıyorum ki...
Peki sen 'SEN' oluyor musun, düşlemeyince üstadım?
2 yorum:
Haklısın, olamıyorum.
AIDS aşısı, açlık sorunu vb üzerinde çalışmıyorsam, ruhuma iş kaçırmamaya özen gösteriyorum.
Çarka bir noktada çomak sokmak gerekiyor.
Senin ruhun güzel kuşlarla dolu dostum. Şaşarım o ruha çomak sokacak işe...
Kapitalizmin işleyemediği nadir yerlerdendir senin ruhun ;)
Yorum Gönder