İşin kolayına kaçmamasını da tembihlemişti Abidin DİNO'ya.
Bursa Cezaevi soğuktu,mahkumlarla doluydu o sıra,duvarlar yalnızdı...
Annesini düşündü Nazım Usta, çocukluğunu düşündü, Selaniği düşündü...
'gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların' dedi usulca...
Bahriye Mektebindeki yılları aklına geldi güzel insanın.
Her geçişinde yan gözle izlediği komutanın kırmızı balığı canlandı hayalinde...
'ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolaşan kırmızı balığınkini'.
Bursa Cezaevi soğuktu,mahkumlarla doluydu o sıra,duvarlar yalnızdı...
1921 deki Devrim tanıklığını, yıllar süren sürgün hayatını,özgürlüğe olan özlemini düşündü üstad.İnsanlar için mutlu bir dünya kurmanın ne kadar zor ama devinilesi bir ulaşım olduğunu...
'Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
1961 yazı ortalarındaki Küba'nın resmini yapabilir misin?
Çok şükür çok şükür bugünü de gördüm
ölsem gam yemem gayrının resmini yapabilir misin üstad?'
Sessizlik kapladı odayı...
Gün ağrıyor Abidin...
Bursa Cezaevi soğuktu,mahkumlarla doluydu o sıra,duvarlar yalnızdı...
Gün geçti, zaman değişti de Abidin unutmadı, yaptı mutluluğun resmini...
2 yorum:
ilk başta çok şaşırdım, bu resmi biliyorum çünkü, hikayeyi de biliyorum. fakat bu resim abidin dino'ya ait değilmiş. resim dianne dengel isimli bir ressama aitmiş. bilginiz olsun :)
Yorum Gönder